Szkoła pełni rolę usługową w stosunku do społeczeństwa, nie do abstrakcyjnego pojęcia, ale do konkretnej grupy rodziców, i to ta grupa rodziców ma prawo oczekiwać od szkoły respektowania i wspierania się systemu wartości i ich światopoglądu. Jeżeli rodzice wychowują dzieci w duchu katolickim, mają prawo żądać od szkoły, aby to wychowanie miało swoje odniesienie w programie wychowawczym szkoły z poszanowaniem i uwzględnieniem dzieci i rodziców o innym światopoglądzie. Neutralność szkoły oznacza: nic wbrew rodzinie. Szkoła nie powinna zastępować rodziny w wychowaniu dziecka ale wspomagać. Niestety trzeba również stwierdzić, że bardzo często rodzice przerzucają całą odpowiedzialność za wychowanie na szkołę i rzeczywiście nie jedne dziecko uratowane zostało przed narkomanią a nieraz, i przed wykolejeniem się przez wychowawcę, księdza czy nauczyciela, który okazał trochę uczucia, zainteresowania i najczęściej dużo prywatnego czasu. Brak zainteresowania swoimi dziećmi ze strony rodzin patologicznych jest odrębną, bolesną kwestią. Nie jest natomiast normalne, kiedy tak zwane „prawidłowe rodziny” nie interesują się wychowaniem własnych dzieci w szkole. Jeśli więc mielibyśmy mówić o ewentualnych zagrożeniach dla reformy edukacji, to należy do nich ta ewentualność, że przy braku zainteresowania rodziców programami wychowawczymi szkoły staną się one pustym zapisem, kolejną papierową fikcją. Rodzice, nauczyciele, kapłani, powinni zrobić wszystko, aby powstające w szkołach programy wychowawcze byty wynikiem przyjętego i uznanego wspólnie systemu wartości. Obowiązkiem każdego rodzica powinno być zainteresowanie się, jaki program wychowawczy oferuje szkoła, czy ten program uwzględnia i wspiera te wartości. które dziecko poznaje w domu rodzinnym. Nie może być tak, że dziecko widzi w postawach dorosłych co innego niż w otrzymywanych naukach, że co innego słyszy w domu, co innego w szkole, a jeszcze co innego na wycieczce. Jest to tym bardziej ważne, że dziecko czy młody człowiek w otaczającym go konsumpcyjnym świecie będzie otrzymywał mnóstwo prostych i łatwych recept na życie sugerujących, że nic ma ponadczasowych norm moralnych. W telewizji młody człowiek uczestniczy w programie, w których wystarczy się przesiąść z jednego miejsca studia na przeciwne, by zmienić kwalifikacje oglądanego czynu; kradzież przestaje być kradzieżą tylko dlatego, że dwie osoby przeszły na stronę przeciwną? Nowa szkoła, która w wyniku reformy ma powstać, powinna być kuźnią charakterów i umysłów, aby młode pokolenie Polaków miało wewnętrzne oparcie w wartościach z wielowiekowych tradycji, a które zawsze stanowiły o sile narodu.
Wychowanie można traktować jako pewnego rodzaju instytucję, niosącą i przekazującą młodemu pokoleniu wartości i normy, uznawane przez pokolenie starsze (przekaz kulturowy).
Prezentujemy ofertę prac z zakresu teorii wychowania 